پارازیت فیلمی متفاوت

اين کمدي ملايم و جذاب ، مطمئناً در بين ضعيف ترين فيلم هاي خارجي است که امسال در دسترس قضات گلدن گلوب و اسکار قرار گرفتند. علاوه بر اين ، با گذر از درد و جلال Almod?var (Dolor y Gloria) - که در اين گروه نيز حضور دارد - براي کمدي نسبتاً خسته اي که Parasite است ، بايد درباره روند انتخاب آن جوايز بسيار مبهوت صحبت کنيد. با اين وجود ، آنتونيو باندرااس به دليل ايفاي نقش در درد و افتخار ، جايزه بهترين بازيگر زن را در کن کسب کرد ، بنابراين عدالت وجود داشت.

در جشنواره فيلم کن سال گذشته ، کارگردان "Alejandro Gonzzlez I??rritu" توضيح داد که چگونه هيئت داوران ، که او رياست آن را بر عهده داشت ، به يک تصميم آراء بر سر پارازيت رسيد ، که برنده Palme d'Or شد. ايرريتو اظهار داشت كه پارازيت "در يك فيلم محلي با كارآيي ، به طرز خنده دار و بامزه اي درباره چيزهاي بسيار مهم و فوري و جهاني صحبت مي كند".

از طرف ديگر ، مرورگر شما هيچ چيز وحشتناکي رابط و فوري در کوره غيرمترقبه بونگ جون هو نمي ديد. از سوي ديگر ، ايجاد عميقاً حساس آلمودوار بهترين فيلم او در يک حرفه طولاني و برجسته بود ،

اگر انگل همان چيزي است که براي طنز مي گذرد - و به نظر مي رسد اين فيلم مانند گذشته - خود را ترجيح مي دهد ، پس نخبگان پول کره جنوبي از ترس چيزي ندارند. و ، نه ، من هيچ چيز را در تفاوت هاي ظريف و ظرافت ترجمه از دست نداده ام ، همه اينها را کردم.

در اينجا هيچ چيز زيادي وجود ندارد که نظر شما بتواند از ترساندن اسبها تشخيص دهد ، دقيقاً مانند کارگردان ژاپني Hirokazu Koreeda's Shoplifters ، که در سال 20 برنده Palme d'Or شد. اين فيلم به همان اندازه سرگرم کننده بود - آيا شما در بين فقرا قرار داريد ما ، حاميان؟ - اما آن را اداره مي کند حداقل انساني و معتبر باشد و ثبات روايت خود را از دست نمي دهد.

شايد هدف اين بوده است که از طريق کمدي به يک زير کلاس شهري ژاپني توجه کنيم که به اندازه کافي منصفانه است. بونگ جون هو به وضوح همان هدف را دارد ، اما اين فيلم از نظر داشتن يک خط داستاني منسجم نسبت به Shoplifters پايين است و آن را به يک ناهنجاري آنارشيک خسته کننده فرو مي برد.

در انگل ، ثروتمندان چاقو زده مي شوند و ما نمي توانيم از اهميت کمتري برخوردار باشيم. ضعف ها فرصتي را ضربه مي زنند اما اگر خوش شانس باشند ، مي توانند طرف خنده دار را ببينند. بدون شک منافع سرمايه داري آسيا در پايان به خوبي خدمت کرده است و در خيابان هاي پشت اين هيچ شورشي نخواهد بود. اگر يک مسيري را هرچند به طرز مکرر نشان ندهد به سمت تحولات اساسي ، يک فيلم طنز به سختي مؤثر است. به عبارت ديگر ، سرويس عادي از سر گرفته مي شود ، و به عنوان يک بحث در مورد آن ، سرخ شدن از اين جايزه براي تنوع صرف شده است. کسي آرزو نمي کند که نسبت به اين مسائل فحش بخورد ، اما ممکن است تصميم به اعطاي اين فيلم به آنچنان جلال اسکار بدهد که به دنبال جنجال درباره تنوع و فريادهاي جديد براي تعادل ، عجولانه تنظيم شد.

همچنين بايد مراقب شهرت اين فيلم از طريق چندين جايزه اسکار خود باشيم. به نظر مي رسد که هيات داوران جشنواره کن ، گلوب و آکادمي جايزه پارازيت را به عنوان يک تمرين کاملاً طنز آميز با حرف هاي زيادي براي گفتن در مورد ثروت و محروميت پذيرفته اند.

با اين وجود کاملاً ممکن است که در وهله اول کارگردان خيلي چيزهاي عميقي نداشته باشد و صرفاً از نظر خودش راه اندازي چند نوار ظريف است. اگر اين هيات داوران فيلم هاي مصور در عقل خود تصميم بگيرند که Parasite يک ورزش کاملاً مرتبط است ، کارگردان بعيد است که دانش ويژه فيلم درباره کره جنوبي را انکار کند ، اتفاقي که براي زندگي من ، داور شما نتوانسته است آن را تشخيص دهد.